Anne, bizleri dünyaya getiren eli öpülesi varlık. Gönüllerin derinliğinde hiç eksilmeyen ve eskimeyen mutluluk. Sevgi, şefkat, fedakarlık ve merhametini karşılıksız olarak bizlerin üzerine yağdıran en güzel dost. Başların tacı, gönüllerin ilacı. Dünya ve ahiret mutluluğunun anahtarı, Hz. Peygamberimizin; “Ana-babasına iyilik edene müjdeler olsun! Allah, anne ve babasına iyilik edenin ömrünü uzatır” (Buhârî) müjdesine mazhar olan evlatların ibadet aşkıyla bağlandıkları güzel insan. “Ana-babadan biri veya ikisi yaşlanınca usanıp da öf deme! Ağır söz söyleme! Onlarla yumuşak ve tatlı konuş!” (İsrâ 23) emriyle Rabbimizin değil üzülmelerine, en hafif bir şekilde incinmelerine bile tahammül edemediğini yüce kelamında beyan ettiği ve cenneti ayaklarının altına serdiği saadet kaynağı.

Anne, sevgililerin en büyüğü, ilk öğretmen, duası en çok kabul olunan insan. Anne, hayat boyu hizmete, saygıya ve sevgiye layık yüce varlık.

Annelere yapılacak iyilik ve hizmetin seviyesi ne olursa olsun, onların haklarını ödemeye yeter mi?

Anneler üzülmesin, horlanmasın ve unutulmasın. Annelerin hayır dualarına muhtaç olunduğu asla hatırdan çıkarılmasın.

Bütün annelerin anneler günü kutlu olsun.